Gabriel Orłowski: Hyper

       Gabriel Orłowski, Terytorium #1, z cyklu Hyper, 2013. © Gabriel Orłowski. Dzięki uprzejmości artysty

Obraz nie istnieje bez płaszczyzny, a treść bez środka przekazu – to wiedza, której skrawki odkrywamy, obserwując rzeczywistość. Świadome wykorzystanie obrazów stało się jedną z socjotechnik, która – podobnie jak światło w hotelowym holu czy muzyka w galerii handlowej – ma wpływać na nasze samopoczucie, wprowadzać w stan komfortu, akceptacji i pustego zachwytu codziennością. Wykorzystanie medium fotografii jest optymalizowane i dąży do pełnej efektywności przekazu. Obiecuje idyllę, modeluje nasze potrzeby. Nadmiar i stała aktualizacja treści na nośnikach w przestrzeni publicznej dają jednak odwrotny efekt – informacje zlewają się w bełkot, a obrazy w jednolity szum. Spod fasady wioski potiomkinowskiej wyłaniają się elementy scenografii – rusztowania, sterowniki, surowce i nośniki. Po odarciu rzeczywistości z tej ikonicznej nadbudowy odkrywamy próżną i jałową przestrzeń faktyczną, oderwaną od stymulantów.

Kuratorka: Marta Kołakowska

Gabriel Orłowski (ur. 1989, Warszawa)

Fotograf i muzyk działający również w obszarze wideo, student i stypendysta Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Swoje prace wystawiał w Polsce i we Francji, publikował w rozmaitych europejskich magazynach. Zainteresowany zagadnieniami ponowoczesności i cielesności oraz filozofią i teorią obrazu.